Είχε καθήσει στο παράθυρο με το πρόσωπο στραμμένο προς τα έξω. Όμως δεν κοίταζε με την έγνοια της παρατήρησης και της εξέτασης κάποιου συγκεκριμένου, ούτε για συσχέτιση με άλλα προηγούμενα, ή έστω για απλή πληροφόρηση που πιθανόν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αργότερα σαν σημείο σύγκρισης και αναφοράς...