«Καθισμένος μπροστά στο τραπέζι, μες στο μισοσκόταδο της ταβέρνας, ο δήμιος έπινε...» Η επιβλητική σιωπηλή παρουσία του επιβάλλεται σ'όλα τα πνεύματα. Όλη τη νύχτα, οι θαμώνες του καπηλειού διηγούνται ιστορίες που απευθύνονται έμμεσα στο δήμιο: ιστορίες που μιλούν για θανάτους, για τους ληστές των μ..