Ιζαμπέλ και τα ύδατα του διαβόλου

Μπορεί πολλοί να με κατηγόρησαν για δεισιδαιμονία. Εγώ όμως τους απέδειξα κάθε φορά την ύπαρξη του πονηρού μέσα από την πραγματικότητα του κακού. Αν ο διάβολος ήταν μια ψευδαίσθηση, μια αφηρημένη έννοια, ένας φόβος, μια παρωχημένη αντίληψη, ένας μύθος, τότε το κακό θα ήταν αέρινο και ανάλαφρο, το κακό δεν θα έπαιρνε σάρκα και οστά.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Υπαινικτικό και δαιμονικό, αυτό το νεανικό κείμενο γράφτηκε το 1929, όταν ο μεγάλος ιστορικός των θρησκειών ήταν μόλις 22 ετών. Ο αφηγητής δεν είναι παρά μια μεταμφίεση του ίδιου του συγγραφέα: στο κατώφλι της νεότητας, εκπατρισμένος, διψάει για γνώση και ονειρεύεται την ακραία εκλέπτυνση. «Η σάρκα μου, σάρκα εύρωστου πληβείου, συνθλίβεται από το κοινό μέτρο και τις υποδιαιρέσεις του. Η ελευθερία μου είναι ανάβαση - προς οποιοδήποτε σημείο». Μόνος, «λαχταρώντας το απρόβλεπτο», διεισδύει σε μια οικογένεια και επιχειρεί να «αναπλάσει» τα μέλη της, ανάγοντας σε τέχνη τον πειραματισμό πάνω στους ανθρώπους. Το μέσο του είναι ο ερωτισμός και στόχος του η κατάκτηση. Ο Ελιάντε, με εντυπωσιακή ωριμότητα, δεν αναλύει μονάχα την ψυχολογία της ανήθικης συμπεριφοράς, αλλά και εισάγει θέματα που θα τον απασχολήσουν αργότερα στο επιστημονικό του έργο - από την παρουσία του ιερού μέσα στο βέβηλο ώς την κυκλική αντίληψη του χρόνου. Ασφυκτικά παρών ο ερωτικός πειραματισμός σε όλες τις μορφές του, οι φαντασιώσεις κάθε λογής, ο φιλοσοφικός στοχασμός, ο θρησκευτικός συμβολισμός. «Είμαστε σταυρωμένοι πάνω στην ερωτική πράξη», έγραφε στα είκοσι χρόνια του ο Ζιλιέν Γκριν. Φαίνεται ότι και ο νεαρός Ελιάντε μοιραζόταν τον ίδιο σταυρό.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 22/06/2001

Συγγραφέας: Ελιάντε, Μιρτσέα

Εκδότης: Λαγουδέρα

Σελίδες: 211

ISBN: 9789607893086

Μεταφραστής: Κονομάρα, Λίλα

Ημερομηνία Έκδοσης: 1/1/2001

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ:ΜΕΤΡΙΑ