Η ταφή

Είχε καθήσει στο παράθυρο με το πρόσωπο στραμμένο προς τα έξω. Όμως δεν κοίταζε με την έγνοια της παρατήρησης και της εξέτασης κάποιου συγκεκριμένου, ούτε για συσχέτιση με άλλα προηγούμενα, ή έστω για απλή πληροφόρηση που πιθανόν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αργότερα σαν σημείο σύγκρισης και αναφοράς. Είχε απλά στραμμένο το πρόσωπό της προς τα έξω, επειδή δεν ήθελε να το έχει στραμμένο προς τα μέσα. Δεν υπήρχαν πολλοί συνεπιβάτες στο βαγόνι της. Το λεωφορείο κέρδιζε σταθερά τις προτιμήσεις του κοινού. Το τραίνο αργούσε πολύ σε απρόβλεπτες και ανεξήγητες καθυστερήσεις, ενώ το λεωφορείο φαινόταν πως είχε τη δυνατότητα να ελίσσεται ανάμεσα στα εμπόδια που του τύχαιναν στο δρόμο του. Προτιμούσε κανείς το τραίνο μόνο όταν κάποιος σοβαρός λόγος το καθιστούσε απαραίτητο. Και το βαρύ φορτίο που συνόδευε σήμερα η Μαρία ήταν ακριβώς ένας τέτοιος σοβαρότατος λόγος. [...] (Από την έκδοση)

Λεπτομέρειες

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΨΑΣΚΗΣ

Εκδότης ΥΨΙΛΟΝ / ΒΙΒΛΙΑ

Χρονολογία Έκδοσης 1989

Αριθμός σελίδων 96

Διαστάσεις 21x12

Επιμέλεια ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ

Θέμα  ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ/ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Κατάσταση:Καλή